Prometheus

Ένας ερευνητής βρέθηκε σε μιά απο τις περιηγήσεις του σε ένα χωριό.Ο ερευνητής είναι ένας άνθρωπος που αναζητά … δεν βρίσκει πάντα αλλά ωστόσο αναζητά. Καποια στιγμή αισθάνθηκε την ανάγκη να μπει σε ένα σπίτι που του φαινόταν ότι είχε κάτι ελκυστικό… κάτι που τον προσκαλούσε. Μπαινοντας μέσα άφησε το βλέμμα του να ξαποστάσει πάνω στα κάδρα στις καρέκλες … στην φτωχική κουζίνα, και στις ηλιαχτίδες που έπαιζαν με τις γρύλιες. Ισως επειδή είχε βλέμμα ερευνητή στάθηκε σε μια λευκή πέτρα που βρισκόταν ανάμεσα σε άλλες έξω στην αυλή και πρόσεξε την επιγραφή. Αμπντουλ Ταρεγκ: έζησε 8 χρόνια, 6 μήνες , δυο εβδομάδες και 3 μέρες. Τρόμαξε λίγο συνειδητοποιώντας πως αυτή η πέτρα δεν ήταν μια απλή πέτρα αλλά μια ταφόπλακα. Λυπήθηκε για το χαμό ενός τόσο νέου παιδιού. Σιγά σιγά συνειδητοποίησε επίσης ότι … η πανέμορφη αυλή δεν ήταν αυλή αλλά ένα νεκροταφείο. Μια μια άρχισε να διαβάζει τις πλάκες και παρατήρησε ότι ολες είχαν ένα ονομα και τον ακριβή χρόνο της ζωής του νεκρού. Αυτό όμως που τον τάρα

Μια φορά και ένα καιρό ,έτσι δεν ξεκινούν όλα τα παραμύθια…?  Γιατί και η ζωή μας ένα παραμύθι είναι ,άλλο μικρό άλλο μεγάλο ,άλλο με όμορφο και άλλο με αναπάντεχο τέλος . Ωστόσο όλα έχουν την μοναδικότητα τους. Όπως και η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι τόσο μοναδική ,όσο η ψυχή του , η καρδιά του και τα όνειρα του. Γιατί τι νομίζετε τα όνειρα είναι προσχέδια, μιας πραγματικότητας που επιθυμούμε και θέλουμε να βιώσουμε. Και είναι τόσο ξεχωριστά και μοναδικά για τον καθένα από εμάς γιατί το κάθε ένα από αυτά δείχνει και ένα κομμάτι από την ψυχή μας. Γι αυτό θα σας δώσω μια συμβουλή, που αν θέλετε την ακούτε… μην σταματήσετε να διαβάζετε και να λέτε παραμύθια και να μην πάψετε ποτέ να πιστεύετε στα όνειρά σας. Αν το κάνετε θα χάσετε το πιο σημαντικό κομμάτι του εαυτού σας. Γιατί θα έρθει η στιγμή που το παιδί σας θα σας ζητήσει να πλέξετε με ασημοκλωστή, σκάλα, για να ανέβει στο φεγγάρι ,και εσείς δεν θα μπορέσετε γιατί ενώ όλα τα υλικά θα είναι μπροστά σας ,εσείς δεν θα μπορείτε να τα πιάσ