Ψωροκώσταινα, μια ηρωική Ελληνίδα.

 

Πανωραία Χατζηκώστα, η άλλοτε εύπορη Μικρασιάτισσα και κατόπιν φτωχή ηρωίδα, που έμελλε τελικά να πολιτογραφηθεί ατυχώς ως Ψωροκώσταινα...
Η Πανωραία, μια από τις όμορφες κόρες των Κυδωνιών της Μικρασίας, έζησε μια ευτυχισμένη ζωή με την οικογένειά της μέχρι τον Ιούνιο του 1821 όταν οι Τούρκοι κατέστρεψαν ολοσχερώς τον τόπο της.Ο άντρας της και τα παιδιά της σφαγιάστηκαν άγρια, εκείνη σώθηκε από τύχη και κατέφυγε στα Ψαρά. Εκεί στο νησί, ολομόναχη και πάμπτωχη πλέον, έγινε γνωστή ως Ψαροκώσταινα.
Αργότερα βρέθηκε στο Ναύπλιο μέχρι το 1824.
 
Εκεί βρίσκει τρόπους να βγάζει το ψωμί της πότε κάνοντας την αχθοφόρο και πότε την πλύστρα.
Δυο χρόνια αργότερα, ζώντας υπό άθλιες συνθήκες διαβίωσης, αλλά διατηρώντας την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, παρίσταται στον έρανο για τους αποκλεισμένους μαχητές του Μεσολογγίου. Μια γυναίκα τσακισμένη, ανάμεσα σε εξαθλιωμένους και κατεστραμμένους Ελλαδίτες, που δεν έχουν το κουράγιο ή τη δύναμη να προσφέρουν.
 
Κι όμως, σε κάτι τέτοιες στιγμές ξεχωρίζουν οι δειλοί από τους θαρραλέους. Η φτωχότερη των φτωχών, η Πανωραία Χατζηκώστα, έβγαλε το μοναδικό της γρόσι κι ένα δαχτυλίδι και τα απόθεσε στο τραπέζι του εράνου.
«Δεν έχω τίποτα άλλο από αυτό το ασημένιο δαχτυλίδι κι αυτό το γρόσι. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι».
 
Η κίνησή της αναζωπύρωσε το κουράγιο και τον ενθουσιασμό των παρισταμένων που έλεγαν «για δείτε, η πλύστρα η Ψωροκώσταινα, πρώτη πρόσφερε τον οβολό της». Χάρη σε εκείνη πήραν δύναμη και ξεκίνησαν να καταθέτουν στο τραπέζι του εράνου ό,τι είχαν και δεν είχαν. Έτσι η Ψαροκώσταινα της προσφυγιάς, έγινε η σεπτή μορφή του ανιδιοτελούς αγώνα για λευτεριά. Δούλεψε με αυταπάρνηση και κατόπιν προστάτευσε ορφανά και αδυνάτους χωρίς ανταμοιβή, ενώ εξαιτίας της παραμελημένης εμφάνισής της έμεινε στην Ιστορία ως «Ψωροκώσταινα».
 
Ατυχώς, πολλά χρόνια μετά τον θάνατό της, σε συνεδρίαση της πρώτης Βουλής το 1842, κάποιος "Έλληνας" βουλευτής χαρακτήρισε την Ελλάδα "Ψωροκώσταινα". Και κανείς εκ των παρισταμένων δεν αντέδρασε...
 
Υπάρχουν μορφές φωτεινές που παλεύουν μέσα από τα σκοτάδια τους και αγωνίζονται για την πατρίδα χωρίς προσχήματα, με σημαία την αγάπη, την αλληλεγγύη και την πίστη στα ιδανικά τους.
Η Ψωροκώσταινα υπήρξε μιά ηρωική Ελληνίδα που της αξίζει άπειρος σεβασμός!
 
Ψωροκώσταινα ίσον Τίτλος τιμής καί όχι ύβρις!

Σχόλια