Ο χορός, το τραγούδι, η αφήγηση και η σιωπή

 Ο κατατεθλιμμένος, αποθαρρυμένος άνθρωπος, έχοντας την αίσθηση ότι έχασε την ψυχή του, πήγε στον δάσκαλό του για βοήθεια.

Αυτός τον δέχτηκε στην καλύβα του, του πρόσφερε έρωντα  (δίκταμο) και παξιμαδάκια της Κρήτης, με θυμαρίσιο μέλι από τη Σίκινο, και αφού ήπιαν και έφαγαν λιτά, του έκανε τέσσερις κρίσιμες ερωτήσεις:

• Πότε σταμάτησες να χορεύεις;
• Πότε σταμάτησες να τραγουδάς;
• Πότε σταμάτησες να μαγεύεσαι από τις ιστορίες που σου διηγούνταν φίλοι και γνωστοί ή διάβαζες σε βιβλία;
• Πότε σταμάτησες να βρίσκεις παρηγοριά στο γλυκό έδαφος της σιωπής;

Και τον συμβούλεψε:

• Ο χορός, το τραγούδι, η αφήγηση και η σιωπή είναι τα τέσσερα φάρμακα καθολικής επούλωσης των τραυμάτων της ψυχής. Να τα έχεις πάντα στο φορητό φαρμακείο σου και να λαμβάνεις καθημερινά τις σωστές δόσεις τους.

Εκδοχή δεύτερη

Ο κατατεθλιμμένος, αποθαρρυμένος άνθρωπος, έχοντας την αίσθηση ότι έχασε την ψυχή του, πήγε στον ψυχολόγο του για βοήθεια.

Αυτός τον δέχτηκε στο καφενείο της γειτονιάς, του πρόσφερε ένα σιδερίτη του Ολύμπου και κουλουράκια με μέλι ελάτης από τη Bυτίνα της Aρκαδίας, και αφού ήπιαν και έφαγαν λιτά, του έκανε τέσσερις κρίσιμες ερωτήσεις:

• Πότε βρέθηκες για τσιμπούσι, τελευταία φορά, με τους καλούς σου φίλους Τρίτη βράδυ στο Άσπρο Άλογο;
• Πότε έκανες, τελευταία, ένα από τα ταξίδια που σχεδίασες να πραγματοποιήσεις στη ζωή σου;
• Πότε έκανες κάτι χρήσιμο για σένα και τους άλλους, για το οποίο αισθάνθηκες περηφάνια;
• Πότε έκανες αναστοχασμό πάνω στο βιογραφικό σου και «up-to-date» στο πενταετές σχέδιο της ζωής σου (αυτό κι αν απαιτεί σιωπή και περισυλλογή);

Και τον συμβούλεψε:

• Οι φίλοι (επομένως και ο χορός, το τραγούδι, το συντροφικό φαγοπότι και η αφήγηση/άκουσμα ιστοριών), τα ταξίδια, οι χρήσιμες πράξεις και ένα συνεχώς επικαιροποιούμενο, βιώσιμο, σχέδιο ζωής, είναι τα τέσσερα φάρμακα καθολικής επούλωσης των τραυμάτων της ψυχής. Να τα έχεις πάντα στο φορητό φαρμακείο σου και να λαμβάνεις καθημερινά τις σωστές δόσεις τους.