Φορητός Παράδεισος – Roger Robinson

 

Η ποίηση του Robinson μας φέρνει στο τώρα μας. Μας αναγκάζει να δούμε πού βρισκόμαστε. Να επιβιώσουμε (χάρις) στον δικό μας, φορητό παράδεισο.

~~~

Κι αν μιλάω για παράδεισο, τότε μιλάω για

την γιαγιά μου που μου είπε να τον έχω πάντα 

μαζί μου κρυμμένο, έτσι που κανείς άλλος

να μην τον ξέρει εκτός από μένα.

 

 Έτσι δεν θα μπορούν να σ’τον κλέψουν, είπε.

Κι αν είναι ζόρικη μαζί σου η ζωή, χάιδεψε με το δάκτυλο

μέσα στην τσέπη σου τις κορυφογραμμές του,

μύρισε τη μυρωδιά του πεύκου στο μαντήλι σου,

μουρμούρισε τον ύμνο του με χαμηλή φωνή.

 

Και αν τα ζόρια σου είναι αδιάκοπα και καθημερινά,

πήγαινε σε ένα άδειο δωμάτιο

– σ’ενα ξενοδοχείο, σε ένα ξενώνα, σε μια καλύβα –

βρες μία λάμπα

και άδειασε τον παράδεισό σου πάνω σ’ένα τραπέζι:

την ξανθή άμμο σου, τους πράσινους λόφους και τα φρέσκα ψάρια.

Φώτισέ τα με την λάμπα σαν μία νέα ελπίδα πρωινή

και μείνε να τα κοιτάς μέχρι να αποκοιμηθείς.

~~~

Ο Ρότζερ Ρόμπινσον είναι ποιητής, μουσικός και περφόρμερ. Γεννήθηκε το 1967 στην Αγγλία, απ’ όπου έφυγε στα τέσσερά του χρόνια για τον τόπο καταγωγής του, το Τρινιντάντ της Καραϊβικής, για να επιστρέψει στο Λονδίνο στα δεκαεννιά του. Η πρώτη του ολοκληρωμένη ποιητική συλλογή «The butterfly hotel» δημοσιεύτηκε το 2012, ενώ η συλλογή του «Ενας φορητός παράδεισος» τιμήθηκε το 2019 με το υψηλού κύρους βραβείο T. S. Eliot.