Prometheus

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΕ΄  Πως πρέπει να διορθώνουμε την φαντασία και την ενθύμησί μας. Αφού μιλήσαμε σχετικά για την διόρθωσι των αισθήσεών μας, επακόλουθο είναι να πούμε εδώ και Πως πρέπει να διορθώνουμε την φαντασία και ενθύμησί μας, επειδή και κατά την γνώμη όλων σχεδόν των φιλοσόφων, η φαντασία και η ενθύμησις, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μία αποτύπωσις όλων εκείνων των αισθητών πραγμάτων, που είδαμε, ακούσαμε και μυριστήκαμε και γευτήκαμε και πιάσαμε. Και για να πω με συντομία, η φαντασία και ενθύμησις, είναι μία εσωτερική κοινή αίσθησις, η οποία φαντάζεται και θυμάται καθαρά όλα, όσα οι εξωτερικές πέντε αισθήσεις μας πρόλαβαν να προαισθανθούν. Και κατά κάποιο τρόπο, η μεν αίσθησις και τα αισθητά, παρομοιάζονται με την σφραγίδα, ενώ η φαντασία, με το αποτύπωμα της σφραγίδας. Η φαντασία αυτή και η ενθύμησις μας δόθηκε μετά την παράβασι για να την μεταχειρισθούμε, όταν οι εξωτερικές μας αισθήσεις ησυχάζουν και όταν δεν έχουμε μπροστά μας παρόντα τα αισθητά εκείνα πράγματα, που πέρασαν από τ

  ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΓ΄  Πως πρέπει να διορθώνουμε τις αισθήσεις μας με άλλους τρόπους, όταν μας παρουσιάζωνται τα ορατά αντικείμενά τους. Όταν βλέπης πράγματα ωραία στην όψι και τίμια στη γη, σκέψου, ότι όλα είναι μηδαμηνά, και σαν μια κοπριά, σε σχέσι με την σύγκρισι των ωραιοτήτων και πλουσιοτήτων του ουρανού, τα οποία μετά το θάνατο θα απολαύσης αν καταφρονήσης όλο τον κόσμο· στρέφοντας όλη τη ματιά σου προς τον ήλιο, σκέψου ότι περισσότερο από αυτόν είναι φωτεινή και ωραία η ψυχή σου, αν σταματάς στη χάρι του Ποιητού σου· διαφορετικά, είναι περισσότερο σκοτεινή και σιχαμερή από το καταχθόνιο σκοτάδι. Βλέποντας με τα μάτια σου στον ουρανό, πέρασε με τα μάτια της ψυχής σου ψηλότερα στο πύρινο ουρανό  (43) , και εκεί συγκετρώσου με τον λογισμό, σαν να σου είναι αυτός έτοιμος για παντοτεινή ευτυχέστατη κατοικία, εφ όσον ζήσεις εδώ στη γη με αθωότητα. Ακούγοντας τα κελαδίσματα των πουλιών πάνω στα δέντρα την εποχή της ανοίξεως και άλλα μελωδικά τραγούδια, ανέβασε το νού σου σε εκείνα τα γλυκοκε